آیا استایرن برای سلامتی مضر است؟

محصولاتی که از پلیمرهای بدست آمده از استایرین ساخته می‌شوند، آسایش، ارزش و کیفیت را در زندگی روزانه فراهم می‌کنند. در محدوده وسیعی از محصولات از استایرین استفاده می‌شود که عبارتند از: بسته‌بندی‌هایی مانند جعبه‌هایی که برای محافظت از CDها استفاده می‌شود، ظروف مورد استفاده برای محافظت از ماست تازه گرفته تا اسباب‌بازیها و هزاران وسیله الکترونیکی و همچنین وسایل مربوط به ساختمان، سیستم حمل و نقل،  پزشکی، سلامتی و تجهیزات ایمنی. احتمالاً یکی از شناخته شده‌ترین مواد در این تجهیزات پلی‌استایرین باشد که بیشتر به عنوان فوم پلی‌استایرین در نظر گرفته می‌شود.

 

بسیاری از مطالعاتی که در این زمینه در دانشکده خدمات سلامتی و انسانی در ایالت متحده آمریکا انجام شده است، در رساله برنامه ملی داروهای سمی، مرکز مطالعات خطرات تولیدات انسانی, NTP-CERHR با عنوان (اثرات بالقوه استایرین در تولیدات و توسعه محصولات ساخت بشر) جمع‌آوری شده است (واشنگتون، D.C: U.S، انتشارات NIH، شماره 06-4475، فوریه 2006، صفحه 7-11). داده‌های مربوط به مقدار استایرین در معرض نفوذ (به عنوان مثال به مایع‌های داخل)  لیوان‌های فومی پلی استایرین از دو منبع جمع آوری شده است:

-براساس این مطالعات مقدار 5 تا 10 قسمت در بیلیون،  مقدار مجاز تخمین‌زده شده استایرین است که داخل مایع ریخته شده در ظروف لیوانی فومی پلی استایرین، وارد می‌شود

یک نسخه از این جدول که در رساله NTP-CERHR با عنوان اثرات بالقوه استایرین در تولیدات و توسعه محصولات ساخت بشر (که داده‌های مروبوط به لیوان‌های پلی استایرین نیز از منابع Varner، Breder & Durst و Laperle اضافه شده است) وجود دارد، که در زیر نشان داده شده است. داده‌ها نشان می‌دهند که در مقایسه با شش نوع غذای متداول مقدار استایرین در معرض نفوذ به مواد داخل لیوان‌های فومی پلی استایرین کمی بیشتر از گوشت گاو و دانه‌های قهوه است و به مقدار قابل ملاحظه‌ای کمتر از دارچین می‌باشد. استایرینی که در ظروف فومی پلی استایرین وجود دارد قابل مقایسه با مقدار استایرین موجود در گوشت گاو می‌باشد.

بسیاری از مردم همه روزه در معرض استارین قرار دارند که از مقدار کم موجود در هوا که ناشی از اگزوز خروجی اتومبیل‌ها و یا کشیدن سیگار باشد و یا ممکن است در غذاهایی نظیر دارچین، گوشت گاو، دانه‌های قهوه، بادام زمینی، گندم و توت فرنگی باشد که معمولاً مقدار آن‌ در این غذاها بررسی می‌شود، که اندازه‌گیری آن تا پیشرفت‌های اخیر تکنولوژی که توانایی دانشمندان را در اندازه‌گیری مقادیر بسیار کم مواد شیمیایی بهبود داد، دشوار بود. شکل 1 مقدار استایرین جذب شده سالیانه را براساس منابعی که در محور Y مشخص شده‌اند، نشان می‌دهد.

شکل 2 سطح استایرین طبیعی را در غذاهای انتخاب شده در مقایسه با استایرینی که از لیوان‌های فومی پلی‌استایرین به مواد داخل آن‌ها نفوذ می‌کند را در یک بررسی سالیانه نشان می‌دهد. این تحقیق معتبر نشان می‌دهد که مصرف غذاهایی نظیر دارچین، گوشت گاو، دانه‌های قهوه، بادام زمینی، گندم و توت فرنگی و همچنین استفاده از لیوان‌های فومی پلی‌استایرین ایمن است.

تحقیقات متعددی نشان داده‌اند که مقدار استایرین در حدودی که در هوا و مواد غذایی وجود دارد، خطرناک نمی‌باشد. در سال 1994 پس از یک بررسی گسترده و جزئی اثرات احتمالی استایرین روی سلامتی و جامعه، وزارت‌های دولتی سلامت کانادا و جامعه کانادا نتیجه گرفت که استایرین برای اهداف تنظیم خطرناک نیست.

وزارت سلامت کانادا به این نتیجه رسید که استایرین هیچ خطری را برای سلامتی انسان و زندگی او ندارد و هیچ خطری را برای جامعه‌ای که زندگی انسان به آن وابسته است، نیز ندارد. در سال 2002 هیئت متخصص 20 نفره انتخاب شده مرکز بررسی خطرات هاروارد، گزارش دادند که استایرین به صورت طبیعی در غذاها وجود دارد و مقدار استایرینی که در غذاها وجود دارد، هیچ خطری را متوجه سلامتی انسان نمی‌سازد.

منبع: انجمن تولید کنندگان ظروف یکبار مصرف ایران