جواد قیصریان فرد – کارشناس صنایع پتروشیمی تایلند یکی از محدود کشورهای دارای منابع نفت (حدود 0.3 هزار میلیون بشکه) و گاز ( 0.2 تریلیون متر مکعب) منطقه آسه آن است که تا چند دهه پیش اقتصاد آن بیشتر وابسته بخش‌های توریست، کشاورزی و شیلات بود ولی به سرعت توانست در صنایع مختلفی از جمله […]
تایلند یکی از محدود کشورهای دارای منابع نفت (حدود 0.3 هزار میلیون بشکه) و گاز ( 0.2 تریلیون متر مکعب) منطقه آسه آن است که تا چند دهه پیش اقتصاد آن بیشتر وابسته بخش‌های توریست، کشاورزی و شیلات بود ولی به سرعت توانست در صنایع مختلفی از جمله نساجی و پوشاک، دخانیات، سیمان، لوازم الکتریکی و الکترونیکی، رایانه و تجهیزات آن، مبلمان، پتروشیمی، خودرو و قطعات آن پیشرفت کند. هرچند با تغییر معادلات بین‌المللی در سالهای اخیر، صنایع این کشور در بخش‌های الکترونیک و نساجی تا حدودی با رکود مواجه شده اشت، اما در صنایع پتروشیمی توانست رشدی چشمگیر را تجربه کند. گزارش 2020 انجمن صنعت شیمیایی اروپا(CEFIC) نشان می دهد این کشور با فروش حدود 26.5 میلیارد دلار محصولات شیمیایی و پتروشیمیایی و کسب سهم هفت دهم درصدی از تجارت جهانی، در جایگاه دوم منطقه آسه آن بعد از سنگاپور، نهم آسیا و 22 ام جهان قرار دارد.
صنعت پتروشیمی تایلند با ساخت اولین مجموعه بزرگ پتروشیمی با نام ان پی سی یک ((NPC-I طی دهه ۸۰ میلادی به منظور پاسخگوی به نیاز داخلی و بازار این کشور پایه گذاری شد. موج بعدی حرکت این صنعت بین سالهای ۱۹۸۹ تا 2004 همراه با آزادسازی تجارت و ورود بخش خصوصی و ساخت مجموعه بزرگ پتروشیمی ان پی سی دو (NPC-II) بود که در این دوره نه تنها نیاز به واردات مورد نیار داخل کاهش یافت، بلکه باعث ارتقای ظرفیت های بازاریابی بین المللی این کشور بصورت قابل توجه شد. موج سوم پتروشیمی از سال ۲۰۰۴ شروع و توسعه و برنامه ریزی آن با مدیریت دولت تایلند تا اکنون ادامه یافته است. شرکت پی‌تی‌تی گلوبال کمیکال تایلند(PTT Global Chemical) با 54 درصد سهم بازار و شرکت اس سی جی (SCG Chemicals) با 29 درصد سهم دو بازیگر اصلی فعال در بخش پتروشیمی این کشور هستند که برای به دست آوردن مزیت های رقابتی در تولید و بازاریابی محصولات پتروشیمی با سرمایه گذاری مستمر در صنایع داخل و خارج از این کشور فعالیت می کنند. PTT با صنایع بالادستی همانند حفاری نفت، تولید گاز طبیعی، پالایش نفت و تولید کنندگان محصولات پایه و میانی پتروشیمی از طریق همکاری با شرکت های بزرگ جهانی مانند Dow Chemical و Exxon Mobil در ارتباط است و گروه SCG بیشتر در توسعه صنایع پایین دست پتروشیمی و صنایع مرتبط با آن فعالیت دارد. بر اساس گزارش انستیتو پلاستیک تایلند (PITH) در سال 2018 صنعت پتروشیمی این کشور با تولید 12.4 میلیون تن محصول بالادستی، 7.7 میلیون تن کالای واسطه ای و 11.8 میلیون تن محصول پایین دستی در مجموع با تولید 32 میلیون تن محصول بزرگترین تولید کننده در منطقه آسه آن و شانزدهمین کشور در جهان بود. 68 درصد از کل خوراک مصرفی صنعت پتروشیمی این کشور نفتا و مابقی را میعانات گازی و گاز تشکیل می دهد. بیش از 80 درصد از تولیدات بالادستی و میانی پتروشیمی به عنوان خوراک در فرآیندهای پایین دست استفاده می شود. مصرف کنندگان اصلی محصولات پایین دستی در تایلند بخش صنایع بسته بندی (38٪)، نساجی (18٪)، خودرو (12٪)، الکترونیک (11٪) و سایر (21٪) هستند.
در سال 2019 تولید رزین های پلاستیکی در این کشور با 0.2 درصد افزایش نسبت به سال 2018 به بیش از 9 میلیون تن رسید و واردات این مواد با 7.8 درصد کاهش 2.3 میلیون تن بوده است. 56 درصد از رزین های پلاستیکی تولیدی صادر و مابقی به عنوان خوراک در صنایع پلاستیک داخلی استفاده شد. همچنین در این سال حجم صادرات رزین های پلیمری با 5 درصد افزایش به 7.1 میلیون تن و ارزش صادرات با 10.9 درصد کاهش به 9.1 میلیارد دلار نسبت به سال 2018 رسید. مهمترین بازار های صادراتی هدف این محصولات چین (31 درصد)، ژاپن (10 درصد)، اندونزی (10 درصد)، ویتنام (9 درصد) و هند (8 درصد) می باشند.
وجود صنایع پتروشیمی و مزید دسترسی به طیف وسیعی از رزین های پلاستیکی در مقایسه با سایر کشورهای رقیب منطقه آسه آن، زمینه بسیاری خوبی را برای توسعه صنایع پلاستیک در این کشور فراهم نموده است. همچنین توجه به امر تحقیق و توسعه و تولید محصولات با کیفیت و مبتنی بر نیازهای بازار داخلی باعث ارتقای جایگاه این صنعت در جهان شده است به نحوی که این صنعت در حال حاضر یازدهمین صادرکننده بزرگ پلاستیک در جهان و دومین کشور بزرگ در منطقه آسه آن پس از سنگاپو می باشد. همچنین این صنعت با ایجاد ارتباط قوی بین بخش بالادست پتروشیمی و صنایع پایین دست و مصرف کننده های نهایی و کسب سهم 4.4 درصد از تولید ناخالص داخلی، امروزه تبدیل به بخش جدایی ناپذیر و مهم اقتصاد این کشور شده است.
بر اساس گزارش انستیتو پلاستیک تایلند (PITH) در سال 2019 بیش از 2800 واحد تولیدکننده مصنوعات پلاستیکی(87٪ SME ها و 13٪ صنایع بزرگ) با تولید سالانه نزدیک به 5 میلیون تن محصول به ارزش 764 میلیارد بات در این کشور فعالیت می کنند که اکثر آنها شرکت های تایلندی (83.5%)، ژاپنی ها (7.5%) و چینی ها (1.2%) می باشند. عمده ی این صنایع در مناطق مرکزی به ویژه در منطقه کلانشهر بانکوک، ساموت پراکان و ساموت ساخون (81.5%)، شرق (11.4٪) و شمال شرقی (3.1٪) این کشور واقع شده اند. به لحاظ ارزش، صنایع بسته بندی با 24.1 درصد سهم با ارزش ترین گروه کالا بوده و پس از آن لوازم الکترونیکی و الکتریکی (23 درصد)، مصالح ساختمانی (11.4 درصد)، قطعات خودرو (11.1 درصد) و لوازم پزشکی (7.3 درصد) به ترتیب در جایگاههای بعدی قرار دارند و بر اساس حجم فروش داخلی صنایع بسته‌بندی بیشترین میزان و پس از آن لوله‌ها و رابط‌ها و فیلم‌های پلاستیکی قرار گرفته اند. 80 درصد از پلاستیک تولیدی کشور تایلند در بازار داخلی در دو حوزه اصلی استفاده می شود. بخش اول بازار مصرف کننده نهایی، که تقاضای مصرف کننده ها را مستقیماً از طریق تولید کالاهایی مانند ظروف آشپزخانه، کیسه و سفره پلاستیکی برآورده می کند و بخش دوم تامین کنندگان صنایع مصرف کننده نهایی که شامل پنج بازار عمده بسته بندی های پلاستیکی، لوازم الکترونیکی و الکتریکی، مصالح ساختمانی، قطعات خودرو و لوازم پزشکی می باشد و 20 درصد باقیمانده در قالب محصولات پلاستیکی کم ارزشی نظیر اقلام بسته بندی، فیلم ها و ورق های سلولی و غیر سلولی و وسایل خانگی صادر می شود.
براساس گزارش Trademapصادرات محصولات پلاستیکی این کشور با 2 درصد افزایش حجم به 1.2 میلیون تن و از نظر ارزش با کاهش 2.9 درصدی به 4.2 میلیارد دلار در سال 2019 رسید. بازارهای اصلی صادراتی کشورهای منطقه آسه آن (30.7 درصد)، ژاپن (19.2 درصد) و ایالات متحده (12.5 درصد)، اروپا (7 درصد) و چین (6 درصد) به ترتیب بر حسب ارزش بودند و حجم واردات محصولات پلاستیکی با 6.9 درصد افزایش به 0.9 میلیون تن به ارزش 4.9 میلیارد دلار رسید که نسبت به سال 2018 تقریباً بدون تغییر ماند و محصولات وارداتی به این کشور را بیشتر محصولات بسته بندی (16 درصد)، فیلم های غیر سلولی (14.4 درصد) و فیلم های خود چسب (10.3 درصد) تشکیل می دهد که بر حسب ارزش بیشتر از کشورهای چین (36.3 درصد)، ژاپن (21.6 درصد) و منطقه آسه آن (14.7 درصد) می باشد.
ارزیابی ساختار هزینه تولید محصولات پلاستیکی نشان می دهد که نوسان قیمت نفت خام و گاز طبیعی می تواند تأثیر قابل توجهی بر هزینه ها و رقابت تولیدکنندگان داشته باشد و همچنین کل هزینه های انرژی و نیروی کار به نوع تکنولوژی مورد استفاده و محصولات تولید شده بستگی دارد. در این کشور به طور کلی حدود 70٪ مواد خام (به عنوان مثال، رزین های پلاستیکی)، 10-15٪ نیروی کار، 8٪ انرژی و 7-12٪ مربوط به سایر عوامل، هزینه های تولید را در صنایع پلاستیکی تشکیل می دهند. به عنوان نمونه در صنایع بسته بندی نظیر گونی، ساک و کیسه های پلاستیکی، هزینه اولیه مربوط به رزین های پلیمری 50 تا 80 درصد هزینه های تولید است و چون این صنایع نیاز به استفاده از تکنولوژی تولید پیشرفته تر و ماشین آلات گران تر دارند، به طبع هزینه های استهلاک و بهره نسبتاً بالای خواهند داشت.
با پایان یافتن بحران کرونا پیش بینی می شود اقتصاد تایلند تا سال 2023 میانگین رشد سالانه 2.5 تا 4 درصد را ثبت و تقاضا برای محصولات پلاستیکی این کشور در بازارهای داخلی و هم بازارهای صادراتی به میزان 2-3 درصد در افزایش یابد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.