دوران پساکرونا از نگاه بنیان گذار سابق صندوق بین المللی پول

سیمون جانسون یکی از اقتصاددانان سابق بنیان گذار صندوق بین المللی پول در مقاله جالبی در تاریخ 30 مارس 2020 به موضوع بحران ویروس کرونای جدید (کووید 19) پرداخته است.

وی ضمن اشاره به دو ویژگی این بحران، نخست وجود سابقه مشابه قبلی مانند ویروس سارس یا مرس و دوم قدرت کشتن و سرایت بالای ویروس جدید عنوان کرده که برای کوتاه کردن دوره پسا کرونا تصور برگشت به دوره قبل نباید جزو گزینه های محتمل دولت ها یا بنگاه ها یا افراد در شرایط پساکرونا باشد.

اتفاقات این بحران باعث خواهد شد تا هر کاری که تاکنون انجام می دادیم، سرمایه گذاری ها و حتی نحوه ساماندهی و مدیریت در سطح بنگاهی و یا حتی زندگی فردی هم دستخوش تغییراتی شود.

با توجه به میزان ماندگاری متفاوت این ویروس در برخی کشورها باید دلایل این اتفاق و این که چرا اقتصادهایی مانند آمریکا که از تکنولوژی بالاتری هم برخوردارند در مقابله با ویروس موفقیتی مشابه چین، کره جنوبی و یا سنگاپور نداشتند به صورت دقیق بررسی شود.

سرعت بالای شیوع ویروس در آمریکا دو واقعیت را نشان می دهد؛نخست پراکندگی سیستم مراقبت سلامت و نابرابری در ساختار اجتماعی در این کشور کارکرد نامناسب این دو عامل موجب تشدید شیوع ویروس و عدم امکان پاسخگویی درست و به موقع شده است.

به اندازه کافی ابزارها و اسلحه های قوی برای مقابله با شیوع ویروس وجود دارد منتهی برخی دولت های این ابزارها را ر جهاتی نادرست هدف گیری کرده یا اصولا بحران های با ماهیت دیگری طراحی شدهاند.

دولت ها و بنگاه ها حتی بنگاه های پیشرو باید سه موضوع را در راس امور خود قرار دهند:

گردآوری و بکارگیری مناسب استعدادها و ایده های هوشمندانه

تحلیل داده ها و اطلاعات درست و معتبر و استفاده از آنها برای اتخاذ تصمیمات درست

جامعه جهانی نیازمند یک تعهد بی سابه و بی نظیر برای توسعه و بهره برداری از هر نوع ایده علمی با هدف جلوگیری از بروز و یا مهار شیوع ویروسی دیگر که این بار نه وقت بیشتر افراد مسن یا بیماران دیابتی را هدف قرار می دهد بلکه با قدرت بیشتر به سراغ جوانان و کودکان ما خواهد رفت باشیم.