برنامه محیط زیست سازمان ملل برای کاهش آلودگی پلاستیک تا سال 2040

سال گذشته، همزمان با پنجمین مجمع محیط زیست سازمان ملل متحد، تمامی ۱۹۳ کشور عضو، تصمیم گرفتند به آلودگی محیط زیست ناشی از پسماند‌های پلاستیکی پایان دهند. به دنبال این تصمیم تاریخی، مذاکرات فشرده‌ای برای تصویب یک قطعنامه قانونی در سال ۲۰۲۴ جریان گرفت، اما سؤال اصلی این است که چنین هدف بزرگی چگونه به […]

سال گذشته، همزمان با پنجمین مجمع محیط زیست سازمان ملل متحد، تمامی ۱۹۳ کشور عضو، تصمیم گرفتند به آلودگی محیط زیست ناشی از پسماند‌های پلاستیکی پایان دهند. به دنبال این تصمیم تاریخی، مذاکرات فشرده‌ای برای تصویب یک قطعنامه قانونی در سال ۲۰۲۴ جریان گرفت، اما سؤال اصلی این است که چنین هدف بزرگی چگونه به دست می‌آید؟ برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد به تازگی در این باره گزارشی منتشر کرده که متن کامل آن به این پست پیوست شده است. امروزه فناوری‌های متعددی برای حرکت به سوی اقتصاد چرخشی در صنعت پلاستیک وجود داشته و نوآوری‌های بیشتری نیز در حال توسعه هستند اما آن چه که هنوز چندان به آن پرداخته نشده، توسعه مدل‌های اقتصادی، مالی و تجاری برای پاسخ به نتایج و اثرات این تحول است. این گزارش ضمن تلاش برای پیشنهاد یک سناریو جهت تحول سیستمی در صنعت پلاستیک، به این اثرات پرداخته و بر توسعه کسب و کار‌های نوین و فرصت‌های شغلی پایدارتر نیز تأکید دارد. در سناریوی پیشنهادی، بر کاهش مصرف پلاستیک‌های مشکل‌ساز و غیرضروری از طریق تحول به اقتصاد چرخشی در صنعت پلاستیک تأکید شده است. این سناریو بر سه تغییر اساسی تکیه می‌کند:

استفاده مجدد: (Reuse) جایگزینی محصولات پلاستیکی دورانداختنی با محصولات قابل استفاده مجدد. مطالعات نشان داده که این تغییر بیشترین اثر را بر کاهش آلودگی پلاستیک خواهد داشت (۳۰ درصد تا سال ۲۰۴۰

بازیافت: (Recycle): تلاش برای افزایش سودآوری و پایداری صنعت بازیافت پلاستیک. این تغییر تا سال ۲۰۴۰ باعث کاهش ۲۰ درصدی زباله‌های پلاستیکی خواهد شد.
تغییر جهت و تنوع بخشی (Reorient & Diversify): تلاش برای جایگزینی پلاستیک‌ها با جایگزین‌های سبز. البته نه مانند بسیاری از جایگزینی‌های غیرمنطقی امروزی که تنها مشکل را از جایی به جای دیگر منتقل می‌کنند! این تغییر نیز حدود ۱۷ درصد از حجم پسماند پلاستیکی خواهد کاست.

در این گزارش شیوه‌های این تغییرات، که اثرات بسیار بزرگی بر اقتصاد پلاستیک‌ها خواهد گذاشت، به تفصیل بررسی شده است. در پیچیدگی مسیر رسیدن به این هدف تنها به همین یک نکته توجه کنید که با وجود همه این تغییرات، طی ۱۰ تا ۲۰ سال آینده هنوز بخشی از پسماند‌های پلاستیک قابلیت ادغام در اقتصاد چرخشی را نخواهند داشت و لازم است شیوه‌های مناسبی برای دور انداختن آن‌ها بدون اثرات مخرب زیست محیطی به کار گرفته شود. این گزارش را بخوانید و ضمن آگاهی از خوابی که برای این صنعت دیده شده است، با شیوه تصمیم‌سازی سازمان‌های بین‌المللی در مقابله با بحران‌های جهانی آشنا شوید.

برای دانلود این گزارش اینجا کلیک کنید.

نویسنده: مازیار خاکپور