سیاست تکراری و سردرگمی اهالی بازار

به مانند هفته اول معاملاتی سال بازهم بازار با تکرار یک سیاست به شوک فرو رفت. سیاستی که با بازی رسانه‌ای آغاز می‌شود و سپس با تکذیب ادامه پیدا می‌کند و درنهایت جام زهر نوشیده می‌شود. این اتفاق تکراری افزایش نرخ ارز محاسباتی برای محاسبه قمیت‌های پایه فرآورده های نفتی بود که انتظار می‌رفت محصولات پتروشیمیایی هم با قیمت‌های جدید و افزایش 33 درصدی اعلام شوند. اما در این میان و در اتفاقی کم نظیر قیمت‌های پایه این هفته توسط مدیریت صنایع پایین دستی اعلام نشد تا بسیاری از اهالی بازار در سردرگمی مطلق فرو روند.

به هر جهت نمی‌توان انتظار داشت که معامله‌گران، رقابت‌ها و تقاضای بیشتری را ثبت نکنند،آن‌هم در شرایطی که دلار هم به حمایت از قیمت ها برآمده و بازار آزاد محصولات پتروشمیایی هم رشد محسوسی را به خود دیده است. اما دراین میان حتی با پیش بینی رشد قیمت ها باید بیان کرد که معامله رقابتی برخی محصولات  مانند گریدهای پلی اتیلنی و در بسیاری از هفته ها گریدهای پی وی سی در اوج آشفتگی ارزی بازار هم به این نرخ ها نمی‌رسید و بخش بزرگی از خرید تابستانی توسط تولیدکنندگان با پیش‌بینی این افزایش قیمت پیش خور شد.

از سوی دیگر محصولاتی به مانند پلی پروپیلن ها و پت در بسیاری از گریدها که ارقامی بالاتر از این اعداد را در خرید اردیبهشت و فروردین خود با رقابت های سنگین تجربه کردند، عملا ما را به این نتیجه می‌رساند که قیمت‌ها در رقابت‌های سنگین مستتر بوده است و دلیلی برای رقابت بیشتر وجود ندارد. شاید ضرورت بیان این نکات کنترل هیجانی است که خریداران را با دیدن قیمت‌های جدید وادار به خریدهای غیرمنطقی و حتی پذیرش رقابت های سنگین میکند. همواره بازار در زمان هایی که با حاشیه های ترس از افزایش قیمت رو به رو میشود، خریدارن از ترس رشد بیشتر قیمت ها در هفته های آتی، تقاضا و خرید هیجانی را ثبت میکنند و دیگر اهالی بازار را هم بالاجبار برای جلوگیری از عقب نیافتادن در تامین مواد اولیه، همراه خود در این خرید بدون پشتوانه میکنند. همراهی اهالی بازار میتواند کنترل را به دست خریداران دهد و مانع از خریدهای هیجانی شود. در این بین جالب آن است که بازی عرضه پتروشیمی ها هم در این وضعیت بازار تمامی ندارد. طبیعی است که این شرکت های قدرتمند که با دستکاری کف عرضه همواره بازار و خریداران صنایع پایین دستی را تهدید کرده اند، حالا به راحتی در مقابل عدم تغییر قیمت‌های پایه تسلیم شوند. این چه سیاست یک بوم و دو هواییست که کاملا مشخص است طی هر تصمیمی و با اتخاذ هر تحلیل در راستای سیاست‌های دولت، ثمره‌ای جز آسیب به تولید کنندگان و تورم لحظه ای نخواهد داشت. تنها باید نظاره‌گر روزهای بدتری بود.