ایجاد مشوق‌ها و فرصت‌های قانونی برای تولید کیسه‌های پلاستیکی قابل بازیافت

هفتادمین جلسه کمیسیون فنی انجمن ملی صنایع پلیمر ایران به منظور بررسی پیش نویس لایحه کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی، برگزار و تعداد دیگری از مواد و تبصره های این لایحه اصلاح و بازنویسی شد. به گزارش اینپیا، در این جلسه پیشنهادات اصلاحی مکتوب ارائه شده توسط اعضای جلسه مورد بررسی قرار گرفت. تلاش اعضا بر […]

هفتادمین جلسه کمیسیون فنی انجمن ملی صنایع پلیمر ایران به منظور بررسی پیش نویس لایحه کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی، برگزار و تعداد دیگری از مواد و تبصره های این لایحه اصلاح و بازنویسی شد.

به گزارش اینپیا، در این جلسه پیشنهادات اصلاحی مکتوب ارائه شده توسط اعضای جلسه مورد بررسی قرار گرفت. تلاش اعضا بر این بود که اصلاحات و تغییرات اجتناب نا پذیری که به دنبال تصویب این لایحه برای صنعت پلاستیک رخ خواهد داد، بتدریج و با آمادگی نسبی صنعتگران همراه باشد تا مشکلات پیچیده در مسیر تولید ایجاد نشود.

از جمله اصلاحاتی که در لایحه صورت گرفت حرکت به سمت تولید پلاستیک‌های کاملا زیست تخریب پذیر برای کیسه هایی با صخامت های زیر ۲۵ میکرون طی مدت زمانی ۵ ساله بود.

همچنین این موضوع مورد توافق اعضا قرار گرفت که در این لایحه، مشوق‌ها و معافیت هایی برای استفاده از مواد قابل بازیافت در تولید کیسه های پلاستیکی با ضخامت بالای ۲۵ میکرون در نظر گرفته شود.

این جلسه که چندمین جلسه بررسی این موضوع بود، در خصوص کیفیت و ضخامت کیسه های زباله و یا کیسه فریزرهایی که در حال حاضر تولید می شوند، بحث و پیشنهاد شد که ضخامت آن ها تغییر کند و به این ترتیب با افزایش کیفیت این کیسه‌ها قابلیت بازیافت آن ها افزایش و هزینه بازیافت نیز کاهش می یابد، همچنین با افزایش کیفیت این کیسه‌ها و به دنبال آن افزایش قیمت نهایی، باعث کاهش مصرف بی رویه این کیسه ها می شویم. در ادامه مزایا و معایب این پیشنهاد نیز مطرح گردید از جمله اینکه آیا ایجاد تغییر با توجه به زیرساخت‌های موجود تولید کنندگان در کشور ما امکان پذیر است یا خیر.

بر این نکته نیز تاکید شد که تعریفی شفاف در خصوص مدیریت مصرف و پسماند و همچنین قابلیت کمپوست کیسه های پلاستیکی ارائه شود.

پیشنهاد شد رویه‌ها و تغییراتی از جمله‌ تفکیک پلاستیک های قابل کمپوست از پلاستیک های غیر قابل بازیافت از شهرهای کوچک تر یا توریستی به صورت آزمایشی آغاز شود تا به تدریج این فرهنگسازی صورت گیرد.

همچنین تفاوت زیست پایه ها با کامپاندهای بدون افزودنی نیز با تمام عوارض زیست محیطی مشخص و شفاف شود.

شناسنامه دار شدن کیسه های پلاستیکی از دیگر پیشنهادات مطرح شده بود که به این لایحه اصافه شود. در همین راستا پیشنهاد شد که مثل خیلی از کشورهای توسعه یافته اسم شرکت تولید کننده و مشخصات تولیدی و میزان قابلیت بازیافت و عوارض زیست محیطی و … روی کیسه های پلاستیکی مخصوصا در فروشگاههای زنجیره ای نوشته شود و جریمه ای هم در صورت عدم رعایت درستی و صداقت شرکت های تولیدی در این خصوص در نظر گرفته شود.

همچنین پیشنهاد شد همه کیسه های زباله تر الزام زیست تخریب پذیر و قابلیت کامپوست داشته باشند یا دارای ضخامت بیشتر باشند تا کودهای ناشس از کمپوست زباله تر، بی کیفیت نباشند که البته قیمت نهایی آن ها افزایش می یابد.