کاغذ یا پلاستیک؟ کدام محیط زیست دوست ترند؟

این روزها اظهارنظرهای به ظاهر دوستدار محیط زیستی می شنویم  که الزاما درست نبوده و مبتنی بر تصورات غلط رایج شده اند، مانند این باور که کاغذ همیشه ارجح است و پلاستیک ها ذاتا بد هستند. ارزیابی چرخه حیات (LCA) راهی برای تصحیح و مقابله با چنین تصوراتی است.
یکی از مزایای کلیدی LCA توانایی آن در ارائه مقایسه دو جانبه مواد و محصولات است. LCAها اثرات زیست محیطی یک محصول را در تمام طول عمر آن، از جمله مراحل مختلف مانند تولید (مصرف مواد و انرژی)، حمل و نقل، استفاده و دفع، اندازه گیری می کنند و نحوه تعامل آن با محیط را در هر مرحله نشان می دهند.

استفاده از این نوع تجزیه و تحلیل برای ارزیابی مواد، طیف وسیعی از پیامدهای زیست محیطی را پوشش می دهد و کاملاً بر داده ها متکی است و امکان تفسیر ذهنی را از بین می برد.
استفاده جهانی LCA یکی از پیروزی های بزرگ پایداری است. اگرچه LCA اغلب در سرفصل ها قرار نمی گیرد، LCA به صراحت زیربنای بسیاری از سیاست ها و قوانین زیست محیطی، از جمله برنامه های اعتبار مالیاتی ایالات متحده، مقررات سوخت پاک کانادا، و مجموعه ای از اقدامات در اتحادیه اروپا، چین، ژاپن و کشورهای دیگر است. و برای طیف گسترده‌تری از برنامه‌های عمومی، LCAها از یک پیشنهاد به یک گزینه رسیده اند، و اکنون به طور فزاینده‌ای به یک نیاز تبدیل شده‌اند.
زمانی که LCA مطابق با استانداردهای شناخته شده انجام شود، یکی از بهترین ابزارهای موجود برای اطمینان از اینکه اقدامات انجام شده توسط شرکت ها، دولت و جامعه به نتایج معناداری می رسد، می باشد.
برای هدایت انتخاب‌های پایدارتر، پذیرش گسترده‌تر و جامع‌تر پروتکل‌های چرخه زندگی می‌تواند نظرات فرضی را با حقایق جایگزین کند.

نگاهی به یک مثال از صنعت بسته بندی با LCA و EPS
پلی استایرن منبسط شده (EPS)، ماده ای که به اشتباه به عنوان عامل بد محیطی شناخته می شود، نمونه بارز نقش مهم LCA را در تغییر نگرش به وجود آمده نشان می دهد.
بسته بندی های بر پایه EPS استانداردی طلایی برای محافظت از محصولاتی است که زندگی روزمره ما را تحت تأثیر قرار می دهند: غذا، دارو، لوازم الکترونیکی و … . برای حفظ یکپارچگی محصول در سراسر زنجیره تامین جهانی به شدت بر آن تکیه می شود.
علیرغم این مزایا، EPS با تصورات نادرستی روبرو است که می توان از طریق مطالعات دقیق LCA از بین برود. به عنوان مثال، برخلاف افکار عمومی، جعبه های مقوایی ممکن است مزایای زیست محیطی نسبت به EPS نداشته باشند.
این توسط مطالعات متعدد چرخه زندگی بررسی شده در سیستم های بسته بندی پشتیبانی می شود. یک مطالعه چرخه زندگی در سال 2024 توسط SGS Intron گزارش می دهد که ردپای محیطی محصول (PEF) برای جعبه های ماهی برپایه کاغذ (مقوایی ها) 1.55-2.91 برابر بیشتر از EPS است و تأثیر محیطی ناشی از گرم شدن جهانی متاثر از تغییرات کاربری زمین برای جعبه های ماهی بر پایه کاغذ 38 تا 75 برابر بیشتر است. مطالعه دیگری بیان داشته که بسته بندی کاغذی به دلیل افزایش استفاده از پوشش ها و سایر کامپوزیت ها که به آن اجازه می دهد عملکرد بسته بندی پلاستیکی را مشابه سازی کنند، با چالش های پایداری مواجه است. این مواد کاغذی نرخ بازیافت کمتری دارند و می توانند در فرآیندهای مدیریت زباله موجود اختلال ایجاد کنند.

یافته‌های این مطالعه ناهماهنگی در اهداف سیاست اتحادیه اروپا را نشان می‌دهد. اهداف کاهش بسته‌بندی پلاستیکی که در دستورالعمل بسته‌بندی مشخص شده است، با هدف قرارداد سبز برای کاهش انتشار خالص گازهای گلخانه‌ای تا حداقل 55 درصد تا سال 2030 در تضاد است. جایگزینی تنها یک دهم بسته‌بندی‌های پلاستیکی با سایر مواد بسته‌بندی می‌تواند میزان زباله‌های بسته‌بندی را تا 10-20 درصد افزایش دهد. در مورد پیچیدگی های عملکرد بسته بندی، کل اثرات زیست محیطی، و نتایج پایان عمر، درک درستی وجود ندارد. اما کسب‌وکارهایی که افکار عمومی را در کنار داده‌های LCA در نظر می‌گیرند، می‌توانند بسته‌بندی مؤثرتری ایجاد کنند که مزایای زیست‌محیطی واقعی را مطابق با انتظارات مصرف‌کننده ارائه دهد.

بسپار