آخرین باری که کارخانههای پتروشیمی اروپا به اندازهای کمتر از سوخت مورد نیاز خود را فرآوری کردند، به سال های پایان جنگ ویتنام برمی گردد. سال 1975 بود و منطقه اروپا درگیر احیا خود از بحران نفتی اول بود و حالا نزدیک به نیم قرن بعد، صنعت نفت اروپا رو به افول گذشته است. این […]
آخرین باری که کارخانههای پتروشیمی اروپا به اندازهای کمتر از سوخت مورد نیاز خود را فرآوری کردند، به سال های پایان جنگ ویتنام برمی گردد. سال 1975 بود و منطقه اروپا درگیر احیا خود از بحران نفتی اول بود و حالا نزدیک به نیم قرن بعد، صنعت نفت اروپا رو به افول گذشته است.
این موضوع را اصلا نمیتوان به موضوع کاهش تولید پلاستیک ها ربط داد زیرا که اروپا همچنان مقدار زیادی از فومها، رنگها، رزینها و دیگر محصولاتی را مصرف میکند که کارخانههای پتروشیمی به تولید آنها میپردازند. فقط تولیدات داخلی را با محصولات وارداتی جایگزین کرده است
پتروشیمی ها ذاتاً انرژی بر هستند. در اروپا، گاز طبیعی حدود پنج برابر گرانتر از ایالات متحده است. در حال حاضر، خرید اتیلن از تگزاس، و ارسال آن به سراسر اقیانوس اطلس برای فرآوری بیشتر در اروپا، ارزانتر از تولید آن در اروپا تمام می شود. و این دقیقاً همان کاری است که شرکت های پتروشیمی دارند انجام میدهند. نتیجه خالص آن از دست دادن فعالیت اقتصادی در اروپا، فرسایش تراز تجاری بلوک در زمینه محصولات شیمیایی و در نهایت از دست دادن مشاغل و امنیت انرژی است
طبق گزارش آژانس محیط زیست اروپا، یک فرد اروپایی به طور متوسط سالانه حدود 150 کیلوگرم پلاستیک مصرف می کند که بیش از دو برابر میانگین جهانی 60 کیلوگرم است. پلاستیک ها همه جا هستند – از بسته بندی مواد غذایی گرفته تا مصالح ساختمانی، از تلفن همراه تا پوشاک.
صنعت پتروشیمی عمدتاً از دو ماده اولیه استفاده میکند: گاز طبیعی و نفتا، که دومی محصول فرعی پالایش نفت است که از جهاتی شبیه بنزین است. طبق گزارش آژانس بینالمللی انرژی، مصرف نفتای اروپا در سال جاری به پایینترین میزان در ۴۸ سال گذشته یعنی ۳۴.۲ میلیون تن کاهش خواهد یافت. میزان استفاده نسبت به قبل از کووید-19 18.5 درصد کاهش یافته است و تقریباً 40 درصد کمتر از بالاترین رکورد دو دهه پیش است.
با چنین پردازش بسیار پایینی، ، شرکت های پتروشیمی به دلیل هزینههای ثابت هنگفت، مدت هاست که با نرخ های غیر اقتصادی در حال تولید هستند به طوری که با نرخ زیان دهی بین 65 تا 75 درصد از ظرفیت خود کار کرده اند.
مدیران این صنعت می گویند آنها دیگر مایل نیستد برای مدت طولانی ضرر کنند – بنابراین تعطیلی ها در سال 2024 قطعی به نظر می رسد. آژانس بین المللی انرژی با استفاده از زبان دیپلماتیک تر، هفته گذشته گفت که “به طور فزاینده ای دشوار است که ببینیم صنعت پتروشیمی این قاره می تواند وضعیت قبلی خود را بازیابی کند یا خیر. پاسخی که آنها میدهند این است که “نمیشود – دیگر دیر است”
بر اساس برآوردهای بانک Jefferies Financial Group، ، در میان شرکتهای شیمیایی اروپایی، سرمایه گذاری و راه اندازی پروژههای جدید در آسیا در یک دهه و نیم گذشته حدود 50 درصد افزایش یافته است.
بنابراین به بیان اقتصادی، قبل از همهگیری، تراز تجاری مواد شیمیایی اروپا با بقیه جهان معمولاً تا 40 میلیارد دلار سیاه بود. سال گذشته، این مازاد به تنها 2.5 میلیارد دلار کاهش یافت. اگرچه احتمالاً در سال 2023 تا حدودی بهبود می یابد، اما چشم انداز سال 2024 تاریک است.
یادآور میشویم که روسیه محدودیتهای صادرات بنزین را لغو کرده است، وزارت انرژی روز جمعه پس از لغو اکثر محدودیتهای صادرات گازوئیل در ماه گذشته، گفت که در حالی که قیمت عمدهفروشی کاهش یافته بود، عرضه مازاد عرضه داشت. این سازمان اعلام کرد در صورت لزوم میتواند ممنوعیت صادرات را دوباره اعمال کند و افزود که ذخایر بنزین به حدود 2 میلیون تن افزایش یافته است.
منبع: بلومبرگ