به گزارش اکوایران، النا بونوویسینی قصد راه اندازی یک برند لباس جین چندمیلیون دلاری را نداشت که توسط افراد مشهوری چون تیلور سوئیفت، جی جی حدید و کندال جنر خریداری میشود؛ او تنها علاقه داشت اجناس دست دوم بخرد.
النا در نوجوانی هر تابستان که به دیدن مادربزرگش در ویسکانسین میرفت به مغازههای تاناکورا در منطقه سر میزد و لباسهای جین را به دنبال شلوارهای لیوایز میگشت تا آنها از آنها شلوارکهای کوتاه درست کند.
در اصل قرار نبود این کار یک تجارت باشد. النا از برش لباسها لذت میبرد و همیشه دوست داشت چیزهایی داشته باشد که دیگران ندارند. ولی زمانی که به دبیرستان برگشت و یک نفر درباره شلوارک اش پرسید همه چیز تغییر کرد.
دختری با حیرت از او پرسید که شلوارک را از کجا خریده است؛ و وقتی او پاسخ داد که خودش آن را درست کرده است، درخواست کرد که یکی هم برای او درست کند.
النا هرگز قبلا لباس نفروخته بود بنابراین قیمت را براساس بهترین حدس خود 30 دلار اعلام کرد. بیشتر دختران شروع به سوال از او درباره شلوارک کردند و این طراح جوان دریافت که تجارتی را در دست دارد.
او خیلی زود صدها شلوار قدیمی را به همکلاسیهایش در مدرسه و سایر مدارس منطقه فروخت. هر جمعه، او در رختکن باشگاه ورزشی فروش داشت و جینها را به قیمت 10 دلار میفروخت. به گفته النا، آن زمان بازیافت بهینه و خرید لباس از فروشگاههای تاناکورا و تغییر آنها ایدهای جدید بود.
حتی دریافت 10 یا 30 دلار از دوستان و همکلاسی ها برای یک شلوار جین هم او را به سود خوبی رساند. او جینها را با 50 سنت خریداری میکرد. به گفته النا، در برخی مناطق میتوان یک کیسه پر از چیزهای مختلف را با 8 دلار خرید و او میتوانست 20 شلوار را در یک کیسه قرار دهد، که حاشیه سود بالایی را برایش ایجاد میکرد.
زمانی که شلوارکها از فصل خارج شدند النا از مادرش درخواست یک چرخ خیاطی کرد تا توانایی خود را برای تبدیل شلوارهای جین پسرانه به چیزی که او و دوستان نوجوانش بتوانند بپوشند امتحان کند. مادر النا موافقت کرد 300 دلار به او بدهد به شرطی که باهم به کلاس خیاطی بروند.
تا زمانی که النا به فارغ التحصیلی از دبیرستان نزدیک شد مصمم شده بود تا برند خود را توسعه دهد. او روز تولد هجده سالگیش یک حساب در فروشگاه آنلاین اتسی شاپ ایجاد کرد و تصمیم گرفت از شبکههای اجتماعی برای تبدیل EB Denim به برند جدید محبوب استفاده کند.
در اوایل، النا دریافت که بهترین گزینه برای جلب توجه بیشتر به طراحیهایش این است که افراد معروف آنها را بپوشند. او تصمیم گرفت با افرادی که در اینستاگرام با مخاطبان راحت هستند پیام بدهد و ایمیلشان را پیدا کند تا طرحهای او را داشته باشند.
استراتژی هدیه دادن النا نتیجه داد. این کارآفرین جوان نهتنها از پاسخ دادن اینفلونسرهای معروف شوکه شد بلکه از دیدن اینکه آنها عکس هایی با لباسهای او منتشر میکنند شوکه شد.
این کار به کسبوکار او کمک بزرگی کرد.
ترافیک ورودی به وب سایت او افزایش یافت و بازگشت سرمایه گذاری را به سرعت دید. و این زمانی بود که النا دریافت واقعا چیزی دارد.
او طراحی های جدیدی را اضافه کرد، موجودی خود را افزایش داد و همچنان جینها را به افراد مشهور و اینفلوئنسرها هدیه میداد. او فروش خود به همکلاسیهایش را ادامه داد و اینبار آنها را به همخوابگاهیهایش هم فروخت. جینهای 10 دلاری تمام شد. حالا او برای جینها تا 220 دلار میگرفت.
النا برای پاسخگویی به تقاضای زیاد خیاطی استخدام کرد تا جینها را مطابق با طراحی او بدوزد. او در بهترین روز خود تنها در طول چند ساعت 12 هزار دلار فروخته است. او از سودهای خود برای بکارگیری یک آژانس روابط عمومی استفاده کرد تا در ارتباط اینفلوئنسرها به او کمک کند و پول خود را دوباره سرمایه گذاری کرد: من به دنبال این نبودم که این برند را به یک ماشین پول ساز تبدیل کنم؛ و همیشه میدانستم که برای تبدیل آن به چیزی که میتواند باشد باید هر چیزی را که میتوانم دوباره در آن قرار دهم.
دیده شدن در شبکههای اجتماعی، EB Denim را به خرده فروشیهای سطح بالایی رساند. این برند در دوران جوانی بیش از یک میلیون دلار درآمد و تعداد کمی کارمند و کارآموز داشت.
EB Denim طی چند سال بعد به رشد خود ادامه داد و لباس، تی شرت و ژاکت را به محصولات خود اضافه کرد، درحالی که همچنان مورد علاقه اینفلوئنسرها بود.
تیلور سوئیفت سال گذشته با لباسی از EB Denim در مراسم اهدای جوایز موسیقی ویدئویی ظاهر شد و همین مساله سبب شد در مقالات بسیاری که سبک سوئیفت را شرح میدادند ظاهر شود.
این برند امروز در مسیر رسیدن به درآمد 3 میلیون دلاری قرار دارد که با شروع 30 دلاری آن فاصله بسیاری دارد.