به گزارش اینپیا، هفته گذشته نیز چنین جلسه‌ای جهت باز تعریف کامپاند و آمیزه برگزار شد که در این جلسات تلاش شد تا تعاریف علمی و کارشناسی شده ای از مفهوم واژه کامپاند و آمیزه استخراج و رسمی شده تا در زمینه واردات و صادرات قابل تشخیص و تمایز با مواد اولیه بوده و از تعرفه […]
به گزارش اینپیا، هفته گذشته نیز چنین جلسه‌ای جهت باز تعریف کامپاند و آمیزه برگزار شد که در این جلسات تلاش شد تا تعاریف علمی و کارشناسی شده ای از مفهوم واژه کامپاند و آمیزه استخراج و رسمی شده تا در زمینه واردات و صادرات قابل تشخیص و تمایز با مواد اولیه بوده و از تعرفه های تعیین شده گمرکی به درستی استفاده شود.
جهت مطالعه گزارش جلسه قبل «اینجا» کلیک کنید.
در جلسه شنبه در خصوص تعریف آمیزه (کامپاند) جمع‌بندی زیر حاصل شد:
«آمیزه عبارت است از مخلوط یکنواختی بر پایه پلیمرها که به منظور اصلاح بعضی از خواص، افزودنی‌هایی نظیر پرکننده‌ها، نرم‌کننده‌ها و رنگ دهنده‌ها و… از طریق اختلاط مذاب به آن اضافه شده است.»
اما موضوع دیگری که در این جلسه در مورد آن بحث شد در خصوص روش پیشنهادی برای شناسایی آمیزه از پلیمر‌های بدون ماده افزودنی بود که در نهایت، جمع‌بندی حاصل نشد.
نظر انجمن ملی این بود که کامپاندهایی که زیر سه درصد ماده افزودنی معدنی، داشته باشند به عنوان مواد اولیه شناخته شده و بالاتر از آن را کامپاند در نظر بگیریم که با این روش در آزمایشگاه‌های گمرکات کشور قابل اندازه‌گیری باشد.
انجمن کامپاند و مستربچ نیز روی یک و نیم درصد تاکید داشت.
انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن هم معتقد بود از آنجایی که محصولاتی که دارای استاندارد اجباری هستند، مواد اولیه این محصولات نیز دارای استاندارد هستند بنابرایهن مواد اولیه ای که دارای استاندازد هستند نباید تنها به دلیل مقداری رنگ یا دود جزو کامپاندها باشند و می‌بایست جزو مواد اولیه محسوب شوند. مثل گرید pe100 مشکلی
نماینده شرکت کروز نیز که واردات کامپاند دارند هم در این جلسه حضور داشت و در مورد پلی آمیدهای خودرنگ نکاتی را مطرح کرد و گفت: این مواد نیز جزو مواد اولیه به حساب می‌آیند اما چون متر و معیار مناسبی تعریف نشده با تعرفه کامپاند وارد کشور می‌شوند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.